De Baltische staten, Litouwen

Hallo allemaal,

Als laatste hoofdstuk uit deze fascinerende reis; de Baltische staten. Je leest het goed Estland zal ons laatste land worden uit een reeks van 16 (18 landen als je Duitsland en Nederland meetelt tijdens onze terugreis).

We zouden het heel jammer vinden om ons door Scandinavië te moeten reppen. Zoveel moois vraagt veel meer tijd. Vandaar dus een snel gemaakte beslissing om mooi én op een rustig tempo af te sluiten met de drieling; de Baltische staten.

Veel kwam er niet naar boven toen we ons afvroegen wat we van die staten wisten. Hun gezamenlijk Sovjet verleden, vreemde buren; Kaliningrad, Wit-Rusland, Songfestival,... 

Reden te meer om ook hier vol enthousiasme in te duiken. Ons onder te dompelen in drie landen die ondanks een zwaar Sovjet verleden sterker dan ooit herezen zijn. Eerste in de rij Litouwen. 

Vilnius, de hoofdstad werd onze eerste bestemming. Meteen viel ons de gezelligheid op van deze mooie met sprookjesachtige architectuur bezaaide oude stad.

Je voelt je helemaal niet in een hoofdstad. De kronkelende rivier en het mooie stadspark laten je nog meer vergeten dat je in de hoofdstad vertoefd. Enkel in het oude centrum vind je al meer dan 30 kerken en tientallen musea. Meer dan genoeg om te bezoeken. Het museum over de 50 jarige Sovjet bezetting katapulteerd je meteen terug naar de zwaarste periode voor zowel Litouwen, Letland als Estland. Niet om vrolijk van te worden maar essentieel als je de Baltische staten wil verstaan.

Vandaag ruim dertig jaar na Sovjet onderdrukking is Vilnius uitgegroeid tot een moderne goed functionerende stad waar je gerust een citytrip kan aan vastpinnen. Nog niet overtuigd. Binnen de stad heb je het tot de verbeelding sprekende Uzupis.

Een buurt net over de rivier in de oude stad dat al jaren het mekka is voor alles wat rond kunst draaid. Ze beschouwen zichzelf eerder ludiek als een landje appart met eigen wetten. Eentje ervan is; iedereen heeft het recht om lief te hebben. Gezelligheid en artistieke vrijheid ten top.

Volgende bestemming Klaipeda.

Derde grootste stad van Litouwen gelegen aan het Koerse Haf(water tussen vasteland en (schier-)eiland)aan de Oostzee. Vreemde namen, ook voor ons.

Wat dacht je van de Koerse Schoorwal. De reden van ons bezoek hier. 

Het Koerse Haf is gevormd door het Koerse Schoorwal. Een smalle landtong net voor de kust. 100km lang en mooi verdeeld tussen Kaliningrad(Rusland) en Litouwen.

Deze landtong nooit breder dan 3km is een paradijs voor natuurliefhebbers, zonnebaders en alles daartussen. Door het mooie nazomer weer werd dit voor ons een wandelparadijs en heerlijk verpozen op het fijne witte zandstrand van de Koerse Schoorwal. Litouwen blijft verbazen.

Misschien wel onze kleinste sprong ooit. Een luttele 30km noordwaarts tot Palanga. Met stip de mooiste badstad van Litouwen. Voor we goed en wel in ons busje zaten mochten we er al terug uit. De netheid van de straten en parken viel ons meteen op. Ondanks het grote aantal vooral Litouwse toeristen slagen ze er hier wél in om de natuurlijke kustlijn te behouden. De hele kustlijn is omarmd door een mooi dennenbos. Pas hierachter komt de bebouwing die voornamelijk uit houten huisjes en boutique hotels bestaat. De autoluwe hoofdstraat stopt waar de lange houten pier begint.

Mooie strandwandelingen op een hard en vlak strand kan je afwisselen met kuieren door een uitgestrekt stadpark. Temidden hiervan ligt een mooi gerestaureerd paleis met één van de grootste amber collecties.

Ook op culinair vlak kom je hier niets tekort. De stad is bezaaid met lekkere en mooi gedecoreerde restaurantjes. Je krijgt hier de charme, netheid en kwaliteit waar je elders véél meer moet voor neertellen. Een model voor menig buitenlandse badstad.

Tijd om het zand uit onze schoenen te kloppen en onze rugzak om te doen. Volgende stop de stad Šiauliai.

De stad zelf heeft op toeristische vlak niet veel te bieden maar net buiten Ŝiauliai ligt een niet te missen plek; de Kruisheuvel. 

De buschauffeur dropte ons net voorbij de afslag naar de Kruisheuvel. Een korte zonnige wandeling later en we zagen de eerste kruisen al opduiken.

Meer dan 50 000 crucifixen, evenveel paternosters en heiligenbeelden samen. Het doet wat met een mens. Niet dat we ons bij de actieve gelovige soort klasseren maar alle kruisen samen geven wel de kracht van een geloof weer.

Het is ook de weerspiegeling van de strijdvaardigheid van een volk. Onderdrukt of niet de kruisen werden steeds teruggezet. Achter ieder kruis, groot of klein zit een verhaal. Gelovig of niet deze plek kan je niet onberoerd laten.

Nog een laatste nacht in Litouwen en we reizen door naar Riga, hoofdstad van Letland.

De Baltische staten bezorgen ons een mooie afsluiter.

Reizende groeten,

Kristof en Cindy