Welkom in Azerbeidzjan!

Hallo iedereen,

Welkom in Azerbeidzjan! Voor de meesten gaat er dan een vaag lampje branden uit het collectief Songfestival verleden.

Ook tijdens onze voorbereidingen was Azerbeidzjan een bijna onbekende vlek op de wereldkaart. Van de Kaspische- naar de Zwarte Zee leek ons een mooi vervolg van onze reis, Baku we komen eraan...

Na een tussenstop in Istanbul

en een aansluitende nachtvlucht inclusief ontbijt om 2 uur 's nachts(alle lichten plots aan🤪) tegen de ochtend in Azerbeidzjan geland. Een mooie, moderne luchthaven waar het al snel duidelijk werd; dit land werkt aan een imago. Van de luchthaven tot de binnenstad één lange parade van perfect onderhouden zandkleurige appartementsgebouwen en bedrijfspanden in vormen waar iedere architect van in extase komt.

De binnenstad zelf is een afgeborstelde versie van wat Parijs was in betere tijden.  

Dit is wat miljarden uit oliewinning kan doen met een stad.

We gaan nog even verder,... De pleinen zijn voorzien van de mooiste marmeren fonteinen.

Winkelen doe je in dure modezaken, auto's zijn er vooral in grote merken en maten. Want waarom besparen als 1 liter benzine amper 50 eurocent kost. De hipste restaurants en koffiehuizen en alles een stuk goedkoper als in België. Een perfect gemaakte cappuccino, gemaakt door een knappe barista, inclusief perfect klavertje bovenop het schuim.

.

Maar zoals in alle sprookjes is ook hier een minder kantje aan. Baku ligt onder een zeer kapitaal krachtige olie koepel, de rest van het land is een ietsje minder trendy. Dat merk je al na enkele kilometers buiten de stadskern. De toeristische trekpleisters zijn nog steeds mooi geplaveid, de wegen en huizen ernaartoe een ietsje minder. Zoals op zoveel plaatsen op de wereld is ook hier het geld, de manat in dit geval niet mooi verdeeld.

Azerbeidzjan, het land van het vuur en veel toeristische trekpleisters rond de stad zijn dan ook vuur gerelateerd. Van brandende rotsen door methaangas

tot kleine puffende modder vulkanen.

Doe hierbij nog het nationaal park Gobustan en je kan een mooie dag buiten de stad vullen. Soms voelen de toeristische trekpleisters wat absurd of raar aan maar stel je er voor open en geniet van deze wonderbaarlijke plaatsen.

Terug de stad in die hopelijk de allure van Parijs aan de Kaspische Zee(wat trouwens niet écht een zee is maar een meer) nog wat kan ophouden. De oliereserves raken namelijk uitgeput. Nog maximum 7 jaar en ze pompen hier lucht in plaats van olie op. Vandaar dus dat ze er alles aan doen om zich als toeristische trekpleister te profileren. Baku is een fantastisch mooie, goedkope en veilige stad. Allen daarheen dus,....

Morgen reizen we verder doorheen dit verassende land. Bijna 300 km. tot het pittoreske stadje Sheiki nabij de grens met Georgië. Meer hierover in het volgende reisverhaal. Jammer genoeg kunnen we vanuit Sheiki de grens met Georgië niet oversteken en waren we verplicht een hopelijk laatste vlucht te regelen. Azerbeidzjan heeft nog steeds al zijn landsgrenzen toe omwille van covid,...Het nieuws dat de pandemie voorbij is raakt hier maar niet binnen. Écht je moet dit land meemaken....

Dat Baku een shock was na Beirut moeten we niet verduidelijken.

Hopelijk krijgt deze laatste in de toekomst wat terug van hoe het vroeger was. Zelfs zonder oliebronnen het Parijs van het Midden-Oosten. Inshallah.

Kleine voetnoot. Wie wil proeven van de authentieke gezelligheid en super lekker eten duikt in Baku één van de vele kelders in. Tussen alle designer winkels en trendy eettentjes zie je uitnodigende keldertrappen. Hier speelt geld of status geen rol, iedereen gelijk en genieten van wat Azerbeidzjan op culinair te bieden heeft. Een aanrader.